Terug in het kikker landje.

Hals over kop naar Nederland. Dinsdag middag belde mijn moeder me, dat mijn opa maandag avond overleden is. Na lang dubben of ik terug zou gaan. Na eindeloos heen weer gebel naar Nederland of het überhaupt mogelijk was om op tijd in Nederland aan te komen, ben ik woensdag avond vertrokken. Mijn reis ging via Singapore naar Nederland. Wel een beetje saai om alleen te reizen. Op de heen reis kon ik tenminste syndroom video’s kijken met Bart, maar mijn Filippijnse buurman kon ik er niet warm voor krijgen.
Ondanks dat het de warmste januari is ooit, vind ik het hier maar koud. Ik had me er ook slecht op voorbereid. Op sandalen zonder jas kwam ik aan.

Het is gek om weer in Nederland te zijn, ik had me helemaal er op ingesteld pas in september weer terug te komen. Ik heb mijn hoofd half in Cambodja en half hier. Terwijl Bart, Marleen en Rianne in de hitte op ons balkon zitten, kruip ik hier ‘s nachts met kruik mijn bedje in.

Vrijdag ochtend is mijn opa cremeert. Het was een mooie dienst. Marianne(zusje) heeft een heel mooi lied van k’s choice gezongen en gespeeld op haar gitaar. Ik ben blij dat ik er bij ben geweest om het voor me zelf af te kunnen sluiten en vooral ook voor mijn oma (92) die nu alleen verder moet. Ik hoop dat ze zich er door heen slaat.

Albert Heimans 1915/2007