Monday, January 15, 2007

1e echte werkdag


Zo daar zit ik dan, aan mijn bureautje in een kamertje van 2,5 bij 3 met 3 anderen, zonder ramen waar je door heen kunt kijken. Mijn eerste echte werkdag. Afgelopen week hebben we de hele week review en planning workshop gehad. Eerst een paar dagen hebben we in het kantoor in Phnom Penh geanalyseerd wat er allemaal wel en niet goed gaat binnen Youth For Peace. Woensdag zijn we met zijn allen in een gare bus naar de kust gegaan om de workshop daar voort te zetten en tot nieuwe plannen en inzichten te komen. In de bus was een TV-tje en een microfoon ze vinden het echt geweldig om door een microfoon te praten. De hele reis, 4 uur lang werd dat ook gedaan, grapjes vertellen maar vooral karaoke zingen. Allemaal zoetsappige liedjes over liefdes problemen. Natuurlijk wilde ze dat Sarah en ik ook een liedje zouden zingen in het Nederlands. Bij gebrek aan inspiratie hebben we toen “zie ginds komt de stoomboot” gezongen. We kregen een groot applaus, wat overigens niet wil zeggen dat ze het mooi vonden, want ze klappen hier namelijk echt voor alles.
Aan de kust zaten we met z’n allen in een hotel en overdag zaten we in een Kitschige conferentie zaal. ’s Avonds gingen we met z’n allen naar het strand om daar te dineren.

Het is jammer dat ze vaak onderscheidt maken in dat wij (Sarah en ik) westers zijn en zij Cambodjanen. Bijvoorbeeld met eten, gingen ze er van uit dat wij in de restaurantjes tegen over het hotel gingen eten. Dit waren drie toeristen restaurantjes, waar allemaal vieze dikke Duitsers zaten die daar alleen maar kwamen voor jonge Cambodjaanse meisjes.

Het is al weer een dag verder en ik heb nog steeds dit bericht niet op mijn blog gezet…. Ik heb het ook zo druk…








Sinds zondag is ons huisje compleet, we (Sarah
Bart 2x en ik) hebben Rianne in een touktouk opgehaald van het vliegveld. ’s Middags mijn we op de Russische markt inkopen gaan doen om ons huis raad aan te vullen. We hebben een heel lelijk kleedje en een hangmat gekocht, wat heel belangrijk is om een tropisch paradijs gevoel te creĆ«ren op het balkon. Sarah en ik hebben op de markt ook een manicure en pedicure kuurtje onder gaan… zodat we ons niet meer hoeven te schamen voor onze lompe poten. Iedereen loopt hier binnen altijd op blote voeten en ze hebben allemaal van die keurige voetjes en gelakte nageltjes.






Ik hoop dat ik wat foto’s op mijn log kan zetten, dan kunnen jullie mijn huisje zien.

1 comment:

Unknown said...

Hoi Evelien,
leuk van je te horen, ben benieuwd naar je foto's. Blij dat de huisvesting is geslaagd! Aju!

PS: nieuwtje: in maart kom ik met Odile naar PP

Herman van ICCO