Mijn eerste werk week is bijna een feit. Fietsen gaat steeds beter, het verkeer is echt een grote chaos en je moet echt je plek opeisen. Je kunt hier zelf soms met je fiets in de file staan. Elke morgen fiets ik met Sarah naar ons kantoor die best ver uit het centrum ligt op op de hoek van straat 192 met 261. De straten hier hebben geen namen maar nummers die niet chronologisch zijn, dus lastig te onthouden. We fietsen ongeveer een half uur van huis tot kantoor. Wat nu nog wel te doen is, nu is het maar 30 graden, maar in april kan dit op gaan lopen tot 40... Daarom heeft bijna iedereen hier een brommer.
Ja Cambodjanen hebben een paar rare gewoonten, ze zeggen bijvoorbeeld nooit dag als ze weg gaan, schillen de verkeerde kant op (van zich af), dragen lange handschoenen op de brommer en beginnen bij hun pink als ze tellen.
Dit weekend gaan we met ons Holland clubje (Bart, Rianne (mijn huisgenoten) , Sarah en Bart) naar de kust naar Kampot. Om even de uitlaatgassen en de drukte te ontvluchten. En maandag begin ik met Khmer lessen...
Nog een mooie foto van ons huisje.

2 comments:
Huisje??? Niet normaal zeg!!! Dat ziet er meer uit als een paleis...
Leuk om je verhalen te lezen. Mooie foto´s ook. Misschien wel een goeie bestemming voor de volgende trip! Ik zit nu in Bolivia. De mensen zijn hier echt veel relaxter dan in Peru. Veel plezier daar! Kus, Marianne van de buren.
hi marianne van de buren, en eef,
Leuk allebei zo aan een kant van de wereld...heb jij ( M ) ook een website achtig iets?? Verder kom ik volgende week tussen jullie in zitten... in Afrika...
tot laters veel plezier nog... X Danielle
Post a Comment