Tuesday, March 6, 2007

MoPoTsjo docu

Samen met een cambodjaanse producer, Smey een jongen van 17 jaar, ga ik een film maken over diabetes in Cambodja. Dit in opdracht van MoPoTsjo, de organisatie waar Rianne voor werkt en die zich inzet voor diabetespatienten in cambodja. Afgelopen weekend ben ik met Rianne naar een familie gegaan die net buiten phnom penh wonen in een heel klein huisje. Hun dochter van 13 jaar heeft diabetes en was er bijna niet meer geweest. De familie heeft heel veel naars mee gemaakt de afgelopen jaren en was niet vermogend genoeg hun dochter in leven te houden. Net voor dat het te laat was is mopotsjo te hulp geschoten.


De ouders gaan overdag vissen op het meer waar ze vlakbij wonen om hun geld te verdienen. Als ze een hele goede vangst hebben kunnen ze 5 dollar per dag verdienen. Als de ouders weg zijn past hun dochter op haar twee broertjes en kookt voor de familie. Ze kan niet naar school omdat ze door diabetes een aandoening aan haar ogen heeft.


Ze lieten ons zien wat voor medicijnen ze nu gebruikt, het huisje en ik ben mee wezen vissen. Ik denk dat het een hele mooie en interessante docu kan worden. Ik heb in iedergeval heel veel zin er aan het beginnen.


het huisje waar de familie woont voor 7 $ per maand

3 comments:

Carlijn Volders said...

Hee daar schone! Heb net even al je posts gelezen en vond het ergindrukwekkend. Jawel. Ha en je werkplek in een hokje zonder ramen, maar dan wel weer een hele mooie veranda bij je huis en bergbeklimmen en mierenlarven eten. Nou het is geweldig hihi.
Volgens mij vermaak je je wel. Wij hebben alleen maar regen, maar gister eindelijk een dagje zon en heb het er meteen van genomen en ben de hele dag buiten geweest. heerlijk. Ik zou wel graag buiten willen wonen, of in elk geval een tuin. Zet m op daar en tot snel op de msn, kus Carlijn

Anonymous said...

Hoi Evelien,

Tussen alle bedrijven door even kijken hoe het Evelien vergaat.Het is mooi om een oude stagaire zo te zien evalueren. De wonderlijke avonturen van E. Ik mag hopen dat je het nog heel lang volhoud. Blijven ons verbazen zodat we blijven leren.

Met vriendelijke groet,

Herman (KEEN)

Anonymous said...

Hai Evelien,

Ik dacht nog eens te kijken hoe het met je gaat in het verre oosten. Zo te lezen heb je genoeg te doen en ben je zelfs nog in NL geweest, wegens minder prettige omstandigheden.
Het klimmen gaat je ook goed af zie ik. Knie doet het dus...
Goed, ik moet ook weer door. Ik wens je veel plezier en werklust aldaar en wie weet tot ziens.

Groetjes Bas